کد مطلب:1280 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:442

احــکام جنـابت
مسأله 351 ـ به دو چیز انسان جنب می شود. اول ـ جماع. دوم ـ بیرون آمدن منی، چه در خواب باشد یا بیداری، كم باشد یا زیاد، با شهوت باشد، یا بی شهوت، با اختیار باشد یا بی اختیار.



مسأله 352 ـ اگر رطوبتی از مرد خارج شود و نداند منی است یا بول یا غیر اینها، چنانچه با شهوت و جستن بیرون آمده و بعد از بیرون آمدن آن، بدن سست شده، آن رطوبت حكم منی دارد و اگر هیچ یك از این سه نشانه یا بعضی از اینها را نداشته باشد حكم منی ندارد، ولی در مریض لازم نیست آن آب با جستن بیرون آمده باشد، بلكه اگر با شهوت بیرون آید و در موقع بیرون آمدن، بدن سست شود، در حكم منی است. لكن شرط بودن سست شدن بدن محل تأمل است.







مسأله 353 ـ اگر از مردی كه مریض نیست آبی بیرون آید كه یكی از سه نشانه ای را كه در مسأله پیش گفته شد داشته باشد و نداند نشانه های دیگر را داشته یا نه، چنانچه پیش از بیرون آمدن آن آب، وضو داشته غسل تنها كافی است و اگر وضو نداشته، باید غسل كند و بنابر احتیاط واجب وضو هم بگیرد.



مسأله 354 ـ مستحب است انسان بعد از بیرون آمدن منی بول كند، و اگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتی از او بیرون آید، كه نداند منی است یا رطوبت دیگر، حكم منی دارد.



مسأله 355 ـ اگر انسان جماع كند و به اندازه ختنه گاه یا بیشتر داخل شود، در زن، بالغ باشند یا نابالغ، اگر چه منی بیرون نیاید هر دو جنب می شوند. و تحقق جنابت به دخول در دبر محل اشكال است و احتیاط ترك نشود.



مسأله 356 ـ اگر شك كند كه به مقدار ختنه گاه داخل شده یا نه غسل بر او واجب نیست.



مسأله 357 ـ اگر نعوذبالله حیوانی را وطی كند، یعنی با او نزدیكی نماید و منی از او بیرون آید غسل تنها كافی است، و اگر منی بیرون نیاید، چنانچه پیش از وطی وضو داشته باز هم غسل تنها كافی است، و اگر وضو نداشته احتیاط واجب آنست كه غسل كند، وضو هم بگیرد.



مسأله 358 ـ اگر منی از جای خود حركت كند و بیرون نیاید، یا انسان شك كند كه منی از او بیرون آمده یا نه، غسل بر او واجب نیست.



مسأله 359 ـ كسی كه نمی تواند غسل كند ولی تیمم برایش ممكن است، بعد از داخل شدن وقت نماز هم می تواند با عیال خود نزدیكی كند.



مسأله 360 ـ اگر در لباس خود منی ببیند و بداند كه از خود او است و برای آن غسل نكرده، باید غسل كند و نمازهائی را كه یقین دارد، بعد از بیرون آمدن آن منی خوانده قضا كند، ولی نمازهائی را كه احتمال می دهد، بعد از بیرون آمدن آن منی خوانده، لازم نیست قضا نماید.







چیزهائی كه بر جنب حرام است

مسأله 361 ـ پنج چیز بر جنب حرام است:



اول ـ رساندن جائی از بدن به خط قرآن، یا به اسم خدا و اما اسم پیغمبران و امامان علیهم السلام را بنابر احتیاط مستحب مس ننماید.



دوم ـ رفتن در مسجد الحرام و مسجد پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم اگر چه از یك در داخل و از در دیگر خارج شود.



سوم ـ توقف در مساجد دیگر و همچنین حرم امامان علیهم السلام بنابر احتیاط واجب ولی اگر از یك در داخل و از در دیگر خارج شود، یا برای برداشتن چیزی برود مانعی ندارد.



چهارم ـ داخل شدن در مسجد به قصد گذاشتن چیزی در آن، بلكه بنا بر احتیاط واجب گذاشتن چیزی در آن اگر چه بدون داخل شدن هم باشد.



پنجم ـ خواندن سوره ای كه سجده واجب دارد و آن چهار سوره است:



اول ـ سوره سیودوم قرآن(آلم تنزیل) دوم ـ سوره چهل و یكم(حم سجده) سوم ـ سوره پنجاه و سوم (والنجم) چهارم ـ سوره نود و ششم(إقرء) و اگر یك حرف از این چهار سوره را هم بخواند حرام است.







چیزهائی كه بر جنب مكروه است

مسأله 362 ـ نه چیز بر جنب مكروه است:



اول و دوم ـ خوردن و آشامیدن ولی اگر وضو بگیرد یا دستها را بشوید مكروه نیست. سوم ـ خواندن بیشتر از هفت آیه از سوره هائی كه سجده واجب ندارد.



چهارم ـ رساندن جائی از بدن به جلد و حاشیه و بین خطهای قرآن.



پنجم ـ همراه داشتن قرآن. ششم ـ خوابیدن ولی اگر وضو بگیرد یا به واسطه نداشتن آب، بدل از غسل تیمم كند مكروه نیست. هفتم ـ خضاب كردن به حنا و مانند آن. هشتم ـ مالیدن روغن به بدن. نهم ـ جماع كردن، بعد از آنكه محتلم شده، یعنی در خواب منی از او بیرون آمده است.